Waarvoor kun je mij inhuren?

Voor het grootste gedeelte van mijn werk ben ik actief in beleidsfuncties geweest. De beste manier om dat te kunnen doen, vond ik doordat ik vaak in gesprek ging met mensen uit het veld. Ervaringsdeskundigen én professionals in zorg en sociaal domein. Buiten mijn werk was ik al vanaf mijn 19^e actief op niveau als sporttrainer/coach bij jeugdteams.

Ik merkte steeds vaker dat ik deze twee zaken goed kon combineren. Professionals trainen hielp mij beter begrijpen hoe ons beleid beter kon werken én ik kon deze professionals inspireren en laten zien hoe het wel kan. Dit deed en doe ik het liefste door ervaringsdeskundigen te betrekken bij deze trainingen.

De afgelopen jaren geef ik trainingen die te maken hebben met gezondheid en gedrag. Daarbij zij twee enorm belangrijke partners voor mij het Insituut voor Positieve Gezondheid (IPH) en de Bettery Institute. Bij beiden ben ik gecertificeerde trainer en verzorg ik de ‘Basis Module Positieve Gezondheid‘ én ‘GG/ZZ leergangen’.

Wat ik belangrijk vind tijdens trainingen is dat de deelnemers geprikkeld worden om te doen. Theorie is de basis, maar niet het belangrijkste voor mij. Veel mensen in zorg en welzijn hebben niet een ‘pratend’ beroep. Zij ‘doen’ dingen voor hun cliënten/patiënten.

In trainingen kan ik mijn passie voor mensen kwijt. Door van leren iets leuks te maken maak ik niet vaak mee dat mensen niet ‘groeien’.

Over de jaren heb ik verschillende grote congressen mee vormgegeven en verschillende rollen vervuld. Heb je een dagvoorzitter / facilitator of inspirator nodig dan heb je aan het juiste adres.

Voor het Guus Schrijvers Academie ben ik voor de tweede jaar actief in de programmacommissie voor het jaarlijks congres over ‘Ouderenzorg en de eerste lijn’. Naast inhoudelijk betrokken zijn bij het samenstellen van de programma ben ik ook dagvoorzitter. Mijn kracht hierin is dat ik graag mensen welkom en thuis te laten voelen. Met humor en sensiviteit voor het publiek vervul ik graag een diende rol om de programma goed te laten verlopen.

Zoek je een inspirator op gebied van de thema gezondheid of innovatie, dan heb ik daar ruime ervaring in. Meeste van mijn eigen inspiratie haal ik minder uit boeken en rapporten. Ze komen uit verhalen en voorbeelden die ik in de nu bijna 20 jaar dat ik in deze sector werk. Ze gaan ook vaak over de dingen die ik eerst dacht te weten en achter kwam dat het anders was. Zo heb ik voor de branchorganisatie InEen (voor de Eerste lijn) op verschillende momenten en manieren (webinars, ALV en netwerkbijeenkomsten) mijn geleerde lessen over wat nu eigenlijk kwaliteit is, gekoppeld aan huidige visies op kwaliteit van bijvoorbeeld het Zorginstituut Nederland.

Heb je binnen je organisatie of netwerk een vraagstuk waar je graag verder geholpen wordt om deze te implementeren? Dan is mijn ervaring dat in 9 van de 10 keer het met de ontwerp te maken heeft. Anders lukte dat vaak je al zelf of huur je een projectleider in.
Er zijn verschillende mogelijkheden, maar meestal kan ik je binnen drie maanden helpen om je plan/vraagstuk verder te brengen. Dat doe ik door de ontwerp principes toe te passen van Design Thinking. Tijdens een kennismakingsgesprek verdiep ik me ook in je huidige situatie. Waardoor ik niet een ‘standaard product’ hebt van bijvoorbeeld vier sessies met een vaste stramien. Afhankelijk van wat aanwezig is maak ik samen met een trekker uit je organisatie een eerste analyse welke volgende stap je verder helpt.

Misschien heb jenog onvoldoende zicht op ervaringen van je cliënten/patiënten/medewerkers?
Dan ondersteun ik om in gesprek met deze groepen de relevantie inzichten te krijgen die je organisatie verder helpen.

Of blijft je organisatie lang hangen in het maken en verfijnen van plannen?
Dan ondersteun ik je organisatie om aan de slag te gaan met protoypes en kort cyclisch tot ervaringen en inzichten te komen.

Of lukt het onvoldoende je medewerkers om nieuwe werkwijzen in de praktijk te brengen?
Dan ondersteun ik je organisatie om met je medewerkers te evalueren wat er gebeurt en hoe het wel in de praktijk te brengen is.

Momenteel ben ik voor twee dagen in de week actief als programmamanager Persoonsgerichte zorg bij een eerstelijns huisartsenorganisatie in Zuidoost Brabant, PoZoB. Als externe programmamanager geef ik samen met een interne projectleider vorm aan de programma persoonsgerichte zorg. De programmatische aanpak is niet, zoals bij projecten, primair gericht op concrete resultaten maar op één of meer (vaak strategische) doelen, die moeten worden bereikt binnen bepaalde randvoorwaarden van tijd, geld e.d. Een programma heeft vaak impact op de hele organisatie of een substantieel deel daarvan.

Een programma bestaat uit meerdere activiteiten (waaronder vaak ook projecten) die in hun onderlinge samenhang zorgen voor het halen van de beoogde doelen. Aan een programma ligt een plan ten grondslag, maar een programma is vooraf minder voorspelbaar dan een project en kan gedurende de uitvoering aanpassing behoeven, bijvoorbeeld door het toevoegen of juist schrappen van projecten/activiteiten.

In de startfase van een programma is het aandeel improvisaties vaak relatief hoog, omdat de diverse programma-onderdelen dan nog nader geconcretiseerd en uitgewerkt moet worden. Na de startfase neemt het aandeel projecten (en later ook routines) toe. Mijn kracht zit in deze begin fase. Om oog te houden voor de strategische doelen en de programma mee vorm te geven op een passende wijze voor de patiënten, professionals én organisatie.

Hierbij hoop ik dat ik het einde van mijn opdracht vroegtijdig haal. Uiteindelijk geloof ik dat een organisatie de verantwoordelijkheid dient te dragen voor haar programma’s/projecten. Wanneer ik het voor elkaar kan krijgen dat de improvisatiefase eerder is afgerond kan mijn rol overgedragen worden aan de medewerkers binnen de organisatie.

Mijn ervaring is dat medewerkers vaak wel de capaciteiten bezitten, maar dat zowel zij als de organisatie in een ‘routine’ terecht zijn gekomen. Als externe kan ik inspireren, verbinden en ondersteunen. Met als doel dat deze routines doorbroken kunnen worden en de medewerkers eigenaar worden van een programma en niet alleen een uitvoerder.

De afgelopen 20 jaren in deze sector heeft mij een grote netwerk bezorgd. En met die netwerk veel mensen met ervaringen en kennis. Een samenwerking met de HKU bij Vilans bracht me dat ik in aanraking kwam met Bart van Rosmalen. Hij liet ons zien dat je als ‘kenniswerker’ eigen een muze bent zoals uit de Griekse mythologie. Met veel plezier ‘bezing ik de heldendaden van de goden.’ En de goden in deze zijn hele normale mensen die in hun werk/leven een verhaal hebben waar ik denk dat anderen ook wat aan hebben. Uiteraard vanuit de perspectief om de zorg meer over onze gezondheid te laten gaan in de brede zin. En niet alleen om onze ziekten of klachten.

Mijn kracht in het verhalen vertellen ligt in taal, maar dan wel als verteller en minder als schrijver. Laagdrempelig audiofragementen of videofragmenten maken zijn vaak mooie manieren om kennis beter te laten hangen. Of het nu over Podcasts gaat, webinars, presentaties, vlogs. Ze hebben allemaal iets autenthieks. Ik ben geen professioneel communicatiebedrijf. Maar heb wel ervaringen om deze zaken zelf laagdrempelig en goed koop te maken. Ze zijn zeker daardoor minder gelikt en minder voor promotiemateriaal. Maar wel échter, waardoor ze prettiger als ondersteuning voor het verspreiden van kennis worden ervaren.

Voorbeeld – Brancheorganisatie InEen help ik in deze COVID-19 tijd om hun klassieke tweedaagse in september 2020 op een digitale wijze vorm te geven met gebruik van podcasts, webinars en vlogs.

Na 6 jaar bij een kennisinstituut gewerkt te hebben valt mij op dat vaak voor professionals in de praktijk onderzoek een grote abstracte onbekende is. Ook iets wat vaak het werk niet leuker maakt. Wat moet omdat we iets moeten aantonen. Bij Vilans heb ik geleerd dat dit anders kan. Ik doe geen wetenschappelijke onderzoeken. Maar help wel bij moderne onderzoeksmethodes om je medewerkers inzichten te geven over hun zorg/welzijn richting hun patiënten/cliënten.

Hierbij maak ik gebruik van onderzoeksboxen. Afhankelijk van de vra(a)g(en) die er zijn stellen we een box samen en help ik je medewerkers om deze in te zetten bij hun patiënten/cliënten. In de verschillende trajecten die ik hierbij ondersteund hebt was aan het eind de ervaring van de professionals dat ze onderdelen van de box regulier wilden gebruiken. Op die manier bleven ze dichter bij hun patiënten/cliënten en beter in gesprek over wat belangrijk is voor hun patiënten/cliënten.

Voorbeelden van trajecten waarin ik ervaring heb opgedaan hiermee:

• Regio Hilvarenbeek: Hoe burgers de het beleid van de gemeente ervaart ten aanzien van de decentralisaties
• Regio Noord-Limburg: Bij de Zorggroep, een ouderenzorginstelling, hun visie op dementie herijken
• Regio Heerlen: Bij Coöperatie Heerlen – Standby om met cliënten en professionals te onderzoeken hoe zij de WMO ervaren sinds de komst van de coöperatie en welke mogelijke ontwikkelrichtingen zij zien
• Regio Kerkrade: In de WMO bij kwetsbare ouderen én bij jonge tiener moeders wat zij belangrijk vonden

Voor mij is praktijkonderzoek geen doel. Het is een instrument die je kunt inzetten wanneer je bijvoorbeeld merkt dat je inhoudelijk wel weet wat je wilt gaan doen in je organisatie, maar onvoldoende weet of het aansluit in de gewoontes van je patiënten/cliënten, maar ook medewerkers.